Ondanks alle stormen: ik leef!

vooral op die momenten dat het leven je als een woeste storm overvalt, is er schoonheid en liefde nodig

Geen licht zonder donker. Geen begin zonder einde. Geen leven zonder dood. Mijn hele leven revolteerde alles in mij tegen de onontkoombare dualiteit van deze wereld. De intrinsieke wreedheid van de natuur, hoe verwoestend het leven kan zijn. Ik vond het wreed. Zinloos. Onaanvaardbaar.

60

En toch: ik lééf. Al 60 jaar ondertussen, een mijlpaal die ik de voorbije maanden met wat gemengde gevoelens zag naderen. Maar die me vorige week, op mijn 60e verjaardag, vooral vervulde met dankbaarheid. En met kracht, ja, dat ook.

Niet iedereen krijgt de kans om die verjaardag te vieren. In de maand april verzorgde ik met Zacht van Zinnen het afscheid van maar liefst vier mensen die jonger waren dan ik, sommigen veel jonger. Veel te jong om te sterven.

Dat maakt pijnlijk duidelijk dat een lang leven alles behalve vanzelfsprekend is. En dat besef noopt tot nederigheid en dankbaarheid.

Water

Daarnaast voelde ik de kracht die de voorbije 60 jaren me gegeven hebben. En ook dat stemt me erg dankbaar. Wat is er veel gebeurd in de afgelopen jaren! Wat is er veel water naar de zee gevloeid sinds mijn geboortedag!

Water in heel veel vormen. Tranen van vreugde en tranen van verdriet. Rustig vaarwater, sóms. Maar vaker waren het plensbuien, zomer-winter- en herfststormen die tekeer gingen. Regenbommen die me wegspoelden, onderuit haalden.

En wat een proces slash parcours slash lijdensweg slash avontuur …  is het geweest om dat allemaal te overleven. Om doorheen al die stormen hier te geraken, om te staan waar ik nu sta. Om 60 jaar vol te houden.

Alles in mij revolteert

Leven was vaker over-leven of als toeschouwer aan de kant toekijken hoe anderen het ervan afbrachten. Ik was boos, gefrustreerd en verdrietig. Kon geen vrede vinden te midden van zoveel onrechtvaardigheden in de wereld. Ook de wreedheid van de natuur, de zinloosheid van dood en lijden kon ik maar niet aanvaarden. Alles in mij revolteerde tegen de onontkoombare dualiteit van dit leven, deze wereld. Geen vreugde zonder lijden. Geen blijdschap zonder verdriet. Geen verbondenheid zonder afgescheiden zijn. Geen begin zonder einde. Geen leven zonder dood. Ik vond het wreed. Zinloos. Onaanvaardbaar.

En toch. Ik ben er nog. Al 60 jaar ondertussen. Ik leef en ben daar (meestal) blij om. Al zit dat leven nog altijd vol dualiteiten. En vind ik dat nog altijd heel moeilijk.

Zielsbestemming

Hoe bijzonder is het dat uit wat moeilijk is, ook iets moois gegroeid is. Heeeeeeel langzaam. Dankzij de hulp van vele leermeesters, wijze en liefdevolle zielen op mijn pad – sommige daarvan op vier voetjes - en met de steun van vrienden die net als ik bereid waren te zoeken, te helen en te groeien. Met de hulp van gidsen die niet altijd zichtbaar zijn, maar heel zeker wel aanwezig.

Want net in al die pijn en dat lijden, de dualiteit van het leven, vond ik een zielsbestemming. Uit en mét de duisternis en het verdriet, de wanhoop, de zinloosheid, …. wil ik schoonheid creëren. Mensen verbinden met elkaar. Zachtheid in de wereld brengen. Ook en vooral op de hele moeilijke momenten.

En zo zag Zacht van Zinnen het afgelopen jaar het licht. Mijn werk als afscheidsspreker, tekstschrijver, ceremoniebegeleider.

Met woorden begin je niets tegen de dood. En toch.

En nee, hiermee begin ik niets tegen de dood. Maak ik het verdriet niet ongedaan. Maar ik probeer wat zoveel pijn doet, met liefde te omringen. In een mooi en doorleefd afscheid dat de liefde en verbondenheid voorop stelt. En sprankels hoop en troost aanreikt. Ik wil woorden geven aan de pijn. Vanuit de diepe overtuiging dat het helpt en troost om woorden te geven aan wat er leeft in het diepst van je hart.

Mijn website begint dan ook met deze woorden hieronder. Die zeggen waar Zacht van Zinnen voor staat. Waar ik voor sta. Ze staan voor de wijsheid die me tot hier bracht in dit leven. Tot mijn 60e. En het vervult me met dankbaarheid dat ik hierin een weg, mijn weg gevonden heb om zorgzaam, troostend en met zachtheid in het leven te staan.

Woorden geven aan wat er leeft in het diepst van je hart.

Dat doet deugd. 

Het verandert niets, en tegelijkertijd alles. 

Het maakt verdriet zachter, je hart voller, dankbaarheid tastbaarder.

Hartswoorden verbinden.

Ze creëren liefde en schoonheid. 

Wil jij ook een liefdevol afscheid creëren voor jezelf of jouw geliefde?

Contacteer me vrijblijvend : martine@zachtvanzinnen.be