FEEST
- martineverbraeken
- 30 sep
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 8 okt

Geen uitvaartceremonie, geen afscheidsviering, maar een begrafenis-FEEST. Dat was de vraag die ik onlangs kreeg van een weduwe. Ze wilde dat de ceremonie voor haar echtgenoot H. als een feest zou voelen. Dat was zijn uitdrukkelijke wens en hij had er vooraf
met zijn familie over gesproken. Dat het feestelijk mocht zijn. Omdat samenzijn met mensen met wie hij zich verbonden voelde, altijd een feest was voor hem.
Een drumsolo en kleur
Het openingsnummer van de viering kon meteen tellen: een drumsolo, waarbij er een ferme lap op gegeven werd. Dat zette meteen de toon.
Samen met de warme, levendige kleuren die zichtbaar aanwezig waren. Dat paste helemaal bij H., want als geen ander bracht hij kleur in het leven van heel veel mensen. Niet in het minst in dat van zijn vrouw, D. Daarom koos zij voor felgekleurde bloemen, vooraan rond de urne. En droeg ze die dag een prachtig broekpak in felle, levendige kleuren, om haar allerliefste te vieren.
Omarmen wat er is
En het werd een warm samenzijn. Kleurrijk, met persoonlijke verhalen en heel veel mooie herinneringen, met muziek waarin weemoed en lichtvoetigheid elkaar afwisselden. De verbondenheid was tastbaar. En de verbindende factor was H. Hij bracht al deze mensen daar samen, met zijn leven, zijn energie, zijn kracht, zijn vriendschap . En ja, ook met zijn dood.
De dood is niet niks. En daardoor voelde het woord āfeestā voor sommigen misschien wat moeilijk die dag. Omdat er ook veel verdriet was en het afscheid vroeger kwam dan gehoopt - altijd te vroeg voor wie achterblijft. Maar ook tranen waren welkom op dit feest. Er was ruimte voor verdriet. Op een feest dat geschraagd is op de verbinding tussen mensen, ben je welkom zoals je bent. Zo een feest omarmt wat er is.
Dankbaarheid is een kostbaar goed
Te midden van kleur, omringd door warmte, met ruimte voor tranen en troost, overheerste de dankbaarheid. Een kostbaar goed, dat zo ontzettend veel troost en schoonheid in zich draagt.
En ik mocht daar mee woorden aan geven. Een voorrecht en een eer om dat te mógen doen. Waar ik op mijn beurt diep dankbaar om ben.
Dank je wel, D. datĀ ik jouw allerliefste in schoonheid en warmte, met licht en liefde feestelijk mee uitgeleide mocht doen.
Dank je wel, H. dat ik van jouw afscheid mee een feest mocht maken. Je was een bijzondere en ontzettend geliefde man.
Ā


Opmerkingen